Subtelne oświetlenie z prozą życia w tle…

Będzie nie do końca poważnie.

Proszę sobie wyobrazić, wiek XX, może tak ósma dziesiątka, dzięki temu będę mógł napisać, że mroźna zima za oknem, czyli nie ma czego tam szukać, a to że aparatowi politycznemu się strasznie nudziło w tych czasach, to tym bardziej nie ma czego tam szukać, bo wtedy każdy znajdował, lub ewentualnie znajdował się…

Wyobrażamy sobie mieszkanie jak każde inne, gdyż w tych bardzo wygodnych czasach, każde mieszkanie wyglądało podobnie i sąsiad mógł wejść i niczego nie podejrzewając czuć się jak u siebie. Czyli standardowe meble, standardowy telewizor, który nie działa, poniżej wspomnę dlaczego. Tapeta w kwiaty, żółta, koniecznie musi być żółta, bo kiedyś była biała, ale odkąd na półce leżą Sporty z kiosku i Marlboro z Pewexu za dolary, to kolor się zmienia, przy okazji ile to radości, że za darmo można mieć nową tapetę. Za darmo? Wtedy funkcjonowały dwie waluty: Polski Złoty i Dolar, ew. dewizy, a popularnym zawodem był Cinkciarz.
Prądu nie ma bo jest dwudziesty stopień zasilania czyli telewizor nie działa, żarówki 100W też już nie świecą, a co najlepsze, ogrzewanie także szlag trafił. Pewnie zaraz włączą, może z samego rana. To już sam sekretarz wie. Pod łóżkiem nielegalna drukarka, w materacu ulotki. Mamy kuchnię, wyobrażamy sobie kuchnię, taka samą jak wszędzie, bo jeżeli pokoje podobne, to i kuchnia dlaczego ma odbiegać od schematu. Siedzi tam rodzina, wokół pełno dymu tytoniowego, siedzi skupiona nad palnikiem z gazem, siedzi razem, bo w kupie cieplej. Ona ma fartuch, ona przejmuje się, że dzieciom jest zimno. On robi sobie kanapki z dżemem na poranną zmianę na zakładzie, patrzy czule na nią i na dzieci, jej i dzieciom robi się ciepło, czuć od niego lekki podmuch alkoholu, ale to nic strasznego, Żytnia dla animuszu i zdrowotności. Ona zadaje pytanie:
– Która godzina kochanie?
– Oj, widzisz, nie nakręciłem swojego sikora. – wskazuje na zegarek na ręce z wielką tarczą, na której widnieje lekko zatarty napis USRR. On i ona mają dobre pożycie.
Dzieci siedzą obok, syn opowiada jak to w kapsle ograł kolegów i zdobył trzy paczki gumy balonowej i jak to Kasia spod siódemki dała mu buziaka w policzek, za to w główce swojej już obmyśla imprezkę w większym gronie przy winku, gdzie będzie mógł zbadać Kasię spod siódemki i poszukać w różnych miejscach dolegliwości – oczywiście drodzy czytelnicy podczas wyobrażania sobie tego, proszę wyłączyć wszelkie bezeceństwa, to jeszcze było wtedy delikatne. Córa, dzisiaj zaczęła chodzić z Kajtkiem ze starszej klasy za rękę, wszystkie koleżanki jej zazdroszczą, Kajtek nosi flanelowe koszule i chce zostać inżynierem. Córka ubiera się normalnie jak wszyscy, córka chce być w przyszłości piosenkarką niczym Małgorzata Ostrowska, córka dzieli się swoimi emocjami z rodzicami, córka nie przejmuje się wyglądem swoich piersi, ba, jest z nich dumna. Palnik z gazem oprócz funkcji grzewczej, subtelnie oświetla tą rodzinną atmosferę.

Teraz przenosimy się trochę dalej. O dziesięć lat do przodu. Zima dalej jest siarczysta, ale już nie tak jak kiedyś, mieszkania się zmieniły, a słowo trend wkrada nam się do słownika cichaczem. W wielu mieszkaniach meble dalej są takie same, gdyż kiedyś to była wysoka klasa, mogą być delikatnie przerobione, co by sąsiad się nie mylił. Jest kapitalizm, jest więcej zamków w drzwiach i to w dodatku zakluczone, tym bardziej sąsiad się nie pomyli. Ale bardzo lubimy sąsiada.
Już każdy może chodzić nocą, nikt nie straszy po nocach, choć zaczynają gwałcić i okradać, może i to wcześniej robili, tylko niestety Kronika Filmowa o tym nie wspominała, lud przymyka na to oko, ale Wiadomości i różne Dzienniki widzą w tym zarobek, jak wspominałem kapitalizm.
Proszę sobie wyobrazić ten pokój, na półce już tylko Marlboro, Caro i Camele i już nie z Pewexu ale z kiosku ruchu, bliżej, wygodniej, lepiej. Wszyscy siedzą w pokoju, subtelne oświetlenie nadaje lampa stojąca na jednej nodze z żarówką 100W, proszę sobie wyobrazić, wszyscy siedzą w tym pokoju i gra kolorowy telewizor. Wszyscy śledzą, niektórzy chcą, niektórzy muszą, wydarzenia polityczne, gdyż sporo zaczęło się dziać w tym temacie i w tych czasach. Ona ma sukienkę w kwiaty, wytapirowane włosy i pomalowane paznokcie, patrzy czule na niego, gdyż nie widziała go cały dzień. Ona była dziś w pracy, plotkowała z koleżankami o pożyciu, wracając zrobiła zakupy i obiad. On siedzi w fotelu w samym podkoszulku, gdyż właśnie zdjął swoją białą koszulę, wpatrzony czule w telewizor, za chwilę się dowie jakie strategie musi objąć w firmie ubezpieczeniowej w której udało mu się wspiąć po szczeblach kariery, po godzinach namawia wszystkich znajomych na Amway, taki cud gospodarczy gdzie wszystkie produkty są wysokiej klasy z wysoką ceną. Gdyż to zawsze szło w parze. Czuć od niego alkohol, nic niebezpiecznego, odreagowuje stres związany z pracą. Ona zadaje mu pytanie:
– Kochanie, która godzina?
– Oj Skarbie, widzisz, że ważne rzeczy się dzieją i … hmmm – chwila zadumy – wyczerpała mi się bateria w zegarku. – odpowiada w napięciu spoglądając przez chwilę na swój zegarek ze skórzanym paskiem i pięknym złoconym napisem na tarczy Varsowia.
Dzieci siedzą obok, syn ogląda dziennik z rodzicami, bo w tym czasie nie musi odrabiać lekcji, zastanawia się nad wieloma ważnymi rzeczami: czy rodzice się kapną, że wykradł im papierosy z paczki, czy jutro zdoła zaprosić Kasię spod siódemki do kina i czy po tym będzie mógł pocieszyć się jej biustem i czy ma podobny jak te panie, jakie oglądał z kolegami w toalecie szkolnej w gazetce Cats i czy się już goli tu i ówdzie, czasem przez myśl mu przejdzie, czy jego długość penisa jest wystarczająca. Rodzicom mówi półgębkiem, że wszkole jest super i lepiej być nie może, a dzienniczek gdzieś zgubił. Córka zaczęła się malować, dzisiaj wyśmiała Kajtka ze starszej klasy, który do niej startował, po cichu podkochuje się w dużo starszym Andrzeju. Zastanawia się, czy jej piersi już są wystarczająco duże i czy przypadkiem nie mają dziwne kształtu. Córka ubiera się normalnie, choć już trochę lepiej od reszty koleżanek, koleżanki córce zazdroszczą, córka w przyszłości chce śpiewać jak Kora z Maanamu, wczoraj wypiła z koleżankami swoją pierwszą butelkę wina. Stuwatowa żarówka nie gaśnie, dzisiaj została wkręcona.

Jedziemy dalej.

Proszę sobie wyobrazić pierwszą dziesiątkę XXI wieku. Zima, niczym się nie różni od jesieni. Mieszkanie z nowymi meblami, pół roku temu zmienione, już coś się odkleja, drzwiczki wczoraj odpadły, trzeba się zastanowić nad nowym kompletem pasującym do pomarańczowych i w kolorze limonki ścian, które nie pochłaniają już dymu. Słowo trend zostało wyparte przez inne cudowne słowa jak jazzy, trendy czy bardziej orientalne zapożyczenia z zachodowszczyzny. Jest kapitalizm, a zachodowszczyzna wchodzi drzwiami i oknami. Sąsiada nie lubimy, sąsiad to chuj, co chwile podkłada świnie, co chwile oszukuje i zazdrości, za co on kupił ten nowy samochód do jasnej cholery? Za dnia wychodzą tylko pracujący i uczący się, nocą miasta żyją pełną parą, imprezy do białego rana, gwałty do trochę wcześniej, tabletki gwałtu w drinkach, ktoś komuś gardło przypadkiem poderżnie, a inny nie widział co to śmierć, a tak bardzo by chciał, bo ma urodziny. Dziewczyny chodzą prawie ubrane, zahartowane, nie straszna im pora roku. Faceci się koksują i już nawet nie próbują powstrzymywać swojego wycieku testosteronu, na ten brak siły/chęci (właściwe podkreślić) to nawet koks nie pomaga. W telewizji ciągle przekręty, wojny, kampanie wyborcze, afery, pięćdziesiąt komisji śledczych i kolejna żałoba narodowa. Proszę sobie wyobrazić, że w tym czasie bardzo modna zrobiła się żałoba narodowa, co chwilę ją ogłaszają, a ludzie po cichu narzekają, że znowu kabareton nie poleci w tv. W sumie kabaretony same w sobie nie potrzebne są w tych czasach, gdyż wyparła je bardzo mocna konkurencja z Wiejskiej.
Teraz już nie wyobrażamy sobie pokoju tylko całe mieszkanie. Rodzina rozstrzelona, każdy w swoim pokoju, każdy zajmuje się swoimi rzeczami. Ona ma piękne, długie, kolorowe i sztuczne paznokcie, nie bądźmy ciekawi jak się podciera i czy sprawia jej to przyjemność. Nie robi obiadu, w zasadzie to nic nie robi, oprócz odbierania telefonów w pracy i klęczenia przed szefem. Ponoć doskonale zna francuski. ona siedzi przed wielkim, płaskim, nikomu potrzebnym, telewizorem, ona może się nim pochwalić, ona ogląda na nim lajfstajlowy program z byłą prezydentową, już nie myśli o swoim pożyciu z nim. Czuć od niej alkohol. Syn przechodzi mimowolnie coś stukając w swój lajfstajlowy telefon. Ona zadaje mu pytanie:
– Człowieczku, synku, która godzina?
– Nie mam czasu, piszę smsa, a tak nie sprawdzę godziny.. – odpowiada grzecznie syn, stukający ciągle palcami w swój cud techniki.
Syn z reguły nie zastanawia się nad niczym, wczoraj zaliczył Kasie spod siódemki, ona to miała fantazję i dziwne że tak szybko i że z nim chciała bez zamiany dwóch zdań stracić dziewictwo, taką fantazję miała. Syn już nie może się doczekać kiedy opowie o tym dzisiejszej nocy kolegom, którzy go nie lubią i syn ich nie lubi, na kolejnej imprezie, na którą już bajeruje smsem kolejną laskę. Syn nie chce już szkoły, choć szkoła bardzo chce syna, z wielkim bólem. Córka nie myśli o niczym, jest prawie ubrana, szykuje się na inną imprezę, jeszcze nie wie, że jest w ciąży i nie dowie się nigdy czy ojcem jest Kajtek, Andrzej, Jurek, Sławek, Paweł, Piotrek, Karol, dwóch Sieczaków, czy uroczy NN.
On siedzi w kuchni, szykuje sobie kabanosy na kolacje, z czułością patrzy … wstecz na to co robił dzisiaj na biurku w swojej cudownej i dużo pieniążków przelewającej na jego konto, pracy. On ma nadzieję, że nikt się nie dowie, że ma romans z szefową, od niego nie czuć alkoholu, do niego przemówiła propaganda telewizyjna o trzeźwości, on nie rozmawia z żoną już szósty dzień. Subtelne światło w kuchni nadaje nowiutka mikrofalowa kuchenka….

Jedziemy dalej…
Proszę sobie wyobrazić, jeżeli zdołacie sobie wyobrazić, co może być dalej…