Kochani,
dzięki Wam, za cudowny i budujący rok 2012, który był naszym pierwszym rokiem działania w sieci, przeżyliśmy wiele, uczyliśmy się z każdym tygodniem czegoś nowego, co czasami wymagało Waszej cierpliwości, ale to dzięki Wam wiemy, że nasz i Wasz Niecodziennik Niekulturalny przyjął się i będzie żył dalej promując głównie kulturę niezależną.
W tym roku krótko i na poważnie.
Zdrowych, pogodnych i radosnych świąt Bożego Narodzenia, dużo szczęścia, dobrej kultury i odpoczynku w gronie najbliższych, słodkiego obżarstwa i miłości dla wszystkich, a w szczególności dla tych którym jest teraz najbardziej potrzebna. Aby w te święta nikt się nie smucił i nie był samotny. Niech się wszystko Wam kupy trzyma a zdrowie nigdy nie zawodzi, niech troski odejdą na zawsze hen i nigdy nie wracają.
Dużo spokoju, bo spokój najważniejszy i chyba najbardziej potrzebny.
Niech kolęda zabrzmi na całym świecie!
Wracamy po świętach.
Serce i Drzewo
Rzecz działa się bardzo dawno temu – przyroda żyła tak, jak chciała (bez szkodników zwanych ludźmi). Serce leżało na ziemi. Jak niegdyś wypadło z dłoni Mistrza, tak pozostało przez czas, którego nikomu nie uda się zmierzyć. Czytaj więcej »
Witamy nową osobę w naszym niekulturalnym zagajniku.
Jest nią Bonnie z Filmdependent, tak, osoba współtworząca festiwal filmowy w Rynie, który zaczynamy w pełni promować w naszym serwisie. Bonnie pisać będzie o kulturze, a przede wszystkim filmie i teatrze. Z pewnością da się ponieść także w innych tematach, a ostrzegam pisze świetnie i jest dobrze obeznana.
Witamy, a was zachęcamy do czytania, już za chwilę pojawi się pierwszy wpis.
Po majówce wracamy z naszymi cyklicznymi tekstami, recenzjami i marudzeniami na dłuższą metę…
Jak to jest Zbyszku drogi (Zbyszku H., aby wątpliwości nie było)?
Prawa autorskie, hipokryzja internautów, okradanie jednych przez drugich…
Po co cała ta gadka, ten medialny szum, skoro sam nie jesteś w porządku? Misja głoszenia prawdy jedynie prawdziwej jest wielka, zwłaszcza przy użyciu FB, ale jest bardzo łatwo zaliczyć wtopę… Tak się składa, że obserwuję Twojego walla i zauważyłem coś ciekawego – bardzo często publikujesz tam zdjęcia znalezione w sieci. Te zdjęcia mają swoich autorów, których zapewne o zgodę na publikację nie pytałeś, ich imienia nie wymieniłeś. Leżało w sieci i wziąłeś? Cóż więc uczyniłeś według swoich prawd (autorskich i majątkowych)? Rozumiem, że jak znajdę w sieci płytę I Ching, to będę mógł ją sobie wziąć, tak jak Ty zdjęcia?
Więc jak to jest Zbyszku drogi?
Bujjjaaaaaaa…!!! – można by krzyknąć dzisiaj z okazji zakończenia tejże 2011 rocznicy powstania Naszej Ery. Oczywiście wzbraniałem się przed napisaniem jakiegoś podsumowania, stwierdzając, że machnę kolejną rozszerzoną wersję życzeń, jak to miało miejsce w Wigilię… ale jak to zwykle bywa, jeżeli się przed czymś wzbraniam to oczywiście o tym napiszę. Taka to już przekora i odwieczne prawo dżungli. Zacznijmy od tego, że jest super… Czytaj więcej »
Zdrowych, radosnych, spokojnych i pogodnych świąt Bożego Narodzenia,
życzę, naszym drogim czytelnikom Ja, My, Wszyscy!
Zdrowia, bo zdrowie najważniejsze i bez niego reszta się przysłowiowej kupy nie trzyma. Radości, bo uśmiech jeden wart jest więcej niż wszystkie skarby świata, a i uśmiechającemu i radosnemu jakoś lepiej iść przez życie. Spokoju, co by zmartwień nie było i radość, wcześniej wspomniana, była nigdy niczym nie zmącona, a w spokoju i serce zdrowsze i wszyscy jacyś piękniejsi. Pogody ducha, bo pogoda ducha być musi i tyle!
A teraz czadu…!
Puści ludzie dają się wypełniać uczuciami innych…złością, nienawiścią, złośliwością, zazdrością… Dają sobie wbudować obcy system wartości…
Patrzą na innych przez pryzmat uczuć kogoś innego…bez sprzeciwu, bez obiektywizmu. Widzą to, co im wpojono, by widzieć… Zaślepieni…niewidzący…
Nie da im się wytłumaczyć, przekonać, że nie widzą swoimi oczami a oczami człowieka, który wypełnia pustkę ich własnej duszy…z premedytacją z zawzięciem…
Szyderczo pochłaniają cudze jestestwo…
Dobrze, ze czasem pojawi się uczucie, które samo wyrasta…powoli wypełnia pustkę i wypycha natrętne, niesprawiedliwe, niszczące zło…
Tylko jedno może być gorsze i smutniejsze niż pusta dusza – zła dusza pochłaniająca cudzą pustkę…
O cudzie dźwięków, obrazów…o rozsądku…o spokoju…wypełniajcie mnie… !!
Cerridwen- pilnuj mojego wnętrza o zapachu wanilii i migdałów…
Fotografia jest zatrzymywaniem czasu. Zatrzymywaniem miejsc i wspomnień. Przedłużeniem pamięci i narzędziem do konstruowania rzeczywistości. Te kilka cech fotografii wystarczy, by uznać ją za rzecz zupełnie niezwykłą. Istoty i znaczenia fotografii nie można jednoznacznie sprecyzować. Od początku istnienia fotografia jest źródłem sporów. Spierają się rzemieślnicy – zwolennicy dagerotypu z artystami – kalotypistami, zwolennicy Daguerre’a ze zwolennikami Bayarda, rozpoczyna się konflikt pomiędzy nauką i sztuką, pomiędzy rzemiosłem a twórczością, pomiędzy użytecznością a ciekawością /Andre Rouille/. To, że dziś mamy do czynienia z różnorodną estetyką i dziedzinami fotografii powstało wraz z jej narodzinami. I tak, każdy kto bierze do ręki aparat ma przed sobą nie ograniczone możliwości sposobu i celu w jakim zarejestruje obraz. I tak, można nagle stać się artystą, reporterem, archiwizatorem Świata – lub po prostu robić zdjęcia do prywatnego archiwum by się nimi dzielić z innymi i wracać do nich w podróżach przez czas.
W tym miejscu muszę dodać, że nie uważam opisywania moich doświadczeń z fotografią za rzecz szczególnie przyjemną, tym bardziej, że nie są to szczególnie doświadczenia – nie zwiedziłam całego świata, ani nawet nie byłam na wojnie. Doprawdy nie wiem, dlaczego autor strony mnie o to poprosił, ale skoro już się zgodziłam, to napiszę jak to u mnie jest z ta fotografią. Chociaż wolałabym przedstawić wyniki moich badań dotyczące fotografii. Może uda się następnym razem. A tymczasem dziś kilka zdjęć i krótka refleksja nad ewolucją pasji. Każdego to może spotkać.
Ściągam buty…zdejmuję pończochy…chodzę boso, po słowach, delikatnie, bezszelestnie…Chodzę czując ich aksamitną lekkość i czułość… spokojnie stąpam lecz zaczynają uwierać, kaleczą mi stopy więc tupię, próbując je rozłamać żeby wejść im do środka tak jak one wchodzą do mnie, bez pukania, bez mojego proszę, nie jak wzorowy gość. W miłych słowach rozwieszam siebie… a tam Twój oddech rzeźbi moje pragnienia.. Twoje słowa dotykają mnie od środka wywołując dreszcz… Muskaj mnie całymi zdaniami, pieść przecinkami, rozpalaj kropkami… Potrzebuje każdego wersu.. pragnę każdej choćby najmniejszej literki…Zamykam oczy..i widzę korowody zdań wypowiedzianych… dołączam do nich wspomnienie westchnienia.. kolor uśmiechu i drwiący myślnik…
Nawet lekko zazdrosny znak zapytania mówi mi- kim dla mnie jesteś ..przypominając dotyk Twojej nagiej skóry..
A wykrzyknik… wykrzyknik przypomina jak mówimy do siebie.. bez słów…
Jeżeli zastanawialiście się co będziecie robić w jesienne i zimowe wieczory i do końca jeszcze nie wiecie. To my wychodzimy Wam na przeciw i troszeczkę będziemy podpowiadać o tym co w trawie piszczy na mieście (mamy nadzieję, że do Waszego także trafimy).
W ciągu kliku dni uruchomimy nową kategorię, która nazywać się będzie bardzo oryginalnie: „Miejsca”. I właśnie tam pojawiać się będą powoli kluby, teatry, puby etc. Czyli miejsca w których warto będzie spędzić, według nas, nie jeden wieczór. Miejsca klimatyczne, sympatyczne i nietypowe. Miejsca w których bywacie, a może jeszcze ich nie odkryliście, miejsca w których coś się dzieje i które są bardzo otwarte na pewną formę kultury. Dowiecie się o nich podstawowych informacji, zobaczycie zdjęcia, dowiecie się gdzie są w sieci, a nawet wskażemy Wam je na mapie.
Ale to nie wszystko.
Dodatkowo podawać będziemy na bieżąco plan imprez, wydarzeń, koncertów, programy artystyczne, a także w miarę możliwości recenzje.
Jeżeli znacie jakiś klub, teatr, miejsce w którym coś się dzieje dajcie nam proszę cynk. Jeżeli jesteś takowego właścicielem to zachęcamy do współpracy. Jesteśmy otwarci na całą Polskę.
Miejscom w których rządzą Rihanna, Lejdi AGuGu, Pitbulle, Dobermany, umcy umcy i nalewak do piwa, dziękujemy na wstępie.
