Witajcie w naszej bajce, słoń zagra na fujarce
Pinokio nam zaśpiewa, zatańczą wkoło drzewa
Tu wszystko jest możliwe, zwierzęta są szczęśliwe
A dzieci, wiem coś o tym, latają samolotemNikt tutaj nie zna głodu, nikt tu nie czuje chłodu
I nawet, ja nie kłamię, nikt się nie skarży mamieJan Brzechwa
Drodzy Czytacze!
Witajcie w naszej bajce, jaką jest ów Niecodziennik Niekulturalny, który oddajemy w Wasze ręce po wielu miesiącach planowania, rysowania, wymyślania i tworzenia strony, która z założenia ma być czytelna i poczytna.
Nie będziemy się wywodzić na temat samej strony, wszystko wyczytacie z działów Info i Manifesto. Na stronie o dźwięcznej nazwie Ludzie, znajdziecie nasze twarze i z tej właśnie strony dokopiecie się do naszych wpisów.
Jak już pewnie wiecie, serwis ten powstał z połączenia trzech blogów z których cala zawartość została przeniesiona tutaj, oprócz autorów tych stron, dołączyli do nas wybitni pasjonaci, którzy zapewne nie raz zaskoczą i zauroczą Was swoim piórem (klawiszem). Z dnia na dzień będziemy rośli i zapełniali ciekawymi wpisami naszą wspólną przestrzeń.
Na pewno spodziewajcie się już niedługo pierwszych oznak wypełniania naszej misji, czyli sylwetek chowających się w szufladzie, osób które są wspaniałe i to co możemy Wam obiecać, pokażemy ich Wam w niecodzienny sposób.
Do kubka kawy, herbaty lub czegoś zupełnie innego, mając nadzieję, że umilimy w ten sposób Wasz czas. Zapraszamy do rozglądnięcia się po zakamarkach naszej bajki. A teraz muzyczka!
…a „Nasza Bajka” z całą pewnością będzie miała wiele odsłon. Będzie kolorowa i mroczna. Będzie radosna i wzruszająca…bzdurna, chmurna i niezmiernie głęboka…
Lubię tę „Bajkę” i również zapraszam do zaglądania w jej zakamarki…to, jak podroż w nieznane… Miłych odkryć życzę…i sama uciekam w jej otchłanie :)
Gratuluję!
Brakuje takich serwisów. Będę tu zaglądał ….i „trolował” ;-)
Niech się wiedzie i rozrasta do rozmiarów olbrzymich (przynajmniej w jakości treści, bo jakość nad rozmiar fizyczny największe ma znaczenie).
Wystarczy, że zauważyłam słowa piosenki z Pana Kleksa, żeby w samotny wieczór zrobiło się od razu weselej i cieplej na duszy :)
Czekałam, czekałam no i w końcu wystartowaliście. Nie raz przeglądałam 2/3 z głównodowodzących blogów, więc tym bardziej cieszę się, że powstało NN w takim a nie innym wymiarze.
Mam nadzieję, że stanie się to moją 'czekoladką’ do południowej kawy :)
Czego i sobie i wam życzę :)